Badminton, zwany także z polska kometką, to jedna z bardziej popularnych gier, jakie chętnie praktykuje się na świeżym powietrzu podczas letnich miesięcy. Oryginalna nazwa, która często sprawia niejakie problemy we właściwym jej wyartykułowaniu, upamiętnia brytyjską posiadłość, w której po raz pierwszy rozegrano partię tej gry. Było to w połowie XIX wieku, choć prawdopodobnie podobną taktykę ruchowej zabawy człowiek znał już wcześniej. W 1992 roku badminton stał się dyscypliną olimpijską, co podniosło jego prestiż.
Nieskomplikowana idea, a ile zabawy!
Do nieskomplikowanej gry w badmintona niezbędne są dosyć specyficzne akcesoria. Gracze wyposażeni są w specjalne rakietki: owalne, wypełnione siatką paletki, przymocowane do około półmetrowego uchwytu. Potrzebne im są one do tego by odbijać lotkę – zbudowaną z tworzywa sztucznego lub wykonaną z umiejętnie związanych piórek. Ideą gry jest to, by lotka stale znajdowała się w powietrzu: wędrując od jednego gracza do drugiego, szybując w górę po kontakcie z rakietką. Pomyliłby się jednak ten, kto nie doceniłby wartości tej przyjemnej rekreacji: wymaga ona od graczy pewnej zwinności i sprytu.
Porzucając niezobowiązującą zabawę należy się bowiem skupić na tym, by utrudnić przeciwnikowi odbicie lotki i tym samym zdobyć punkt w rozgrywce. Gra, wzbogacona o element rywalizacji, przybiera kształty sportu – jest wówczas rozgrywana na salach gimnastycznych, gdzie jakość gry nie jest zależna od kapryśnego wiatru, który często utrudnia tę zabawę na dworze. Podczas sportowej rozgrywki graczy rozdziela dodatkowo siatka.